بهداشت دراسارت

طبق کنوانسیون 3 ژنو ( ماده 29 ) ،  دولت باز داشت کننده مکلف است موارد بهداشتی زیر را انجام دهد ، کلیه موارد به منظور تامین سلامت و نظافت باز داشتگاه و جلو گیری از بیماری های واگیر دار به عمل می آید ، از جمله حمام ، آب و صابون دست شویی ، محل شستشوی لباس و... این در حالی است که ما ناچار بودیم از یک سطل کوچک آن هم در اواخر اسارت ، در آسایشگاه برای دستشویی استفاده کنیم . لباس هایمان را تا زمانی که از شکل لباس بیرون می آمد می پوشیدیم . در محیطی که آب برای سیراب کردن اسرا نبود ، بهداشت و نظافت مفهومی نداشت  .

ماده 30 : تامین در مانگاه ، پزشک و تجهیزات پزشکی را به عهده دولت بازداشت کننده می دانند . در حالی که در اردوگاه ما از پزشک خبری نبود و اگر کسی مریض می شد چند عدد قرص به آن می دادند و اگر هم حالش خیلی حاد بود به بیمارستان اعزامش  می کردند.

آلودگی آب

آب خوردن بی نهایت آلوده بودبعضی مواقع ازرودخانه ای گل آلود بوسیله تانکر اورده می شدو آنقدرآلودگی شدید بودکه ته لیوان هادوسانت لجن و
موادشناور مشاهده می شدهمین آلودگی آب باعث بیماری های زیادی شد که الان اکثرآزادگان گریبان گیرآن هستند.بیماری های های  پوستی مانند گال در زمان اسارت به خاطرآلودگی وکمبودآب بود.

منبع :http://khaterat-m.blogfa.com محمد سلیمان زاده