بعد از مدتی که از اسارت ما گذشت یک روز عراقی ها گفتند که جمع شوید می خواهیم حقوق اسرا را بدهیم . حقوق هر اسیر یک دینار و نیم بود حدوداً 60 الی 70 تومان پول خودمان . آن را هم به صورت سیگار می دادند یعنی به هر نفر حدوداً 2 الی 3 بسته سیگار بغداد یا بیستون می دادند و مقداری بیسکوبیت و ... که وقتی تقسیم می شد خیلی ناچیز بود مثلاً یک ماه همراه حقوق چند شیشه مربا آوردند . وقتی تقسیم کردند نفری یک قاشق رسید .
چون اکثر حقوقمان سیگار بود واحد معاملات و تجارت در اردوگاه ها نخ سیگار بود و ارزش و قیمت اجناس به سیگار سنجیده می شد . درست مانند اسرایی که در اردو گاه های کار اجباری جنگ جهانی اول کار می کردند ، چون واحد پول آنها هم سیگار بود .